प्राधान्य (Priority)

प्रायॉरीटी म्हणजे प्राधान्य, महत्व. हा शब्द एका साच्यात घालता येत नाही , कारण प्रत्येक व्यक्तिगणीक तो शब्द बदलतो, आयुष्यात कुठल्या गोष्टीला विशेष महत्व, अग्रक्रम दयायचा हे त्या त्या व्यक्ती वर अवलंबून असतं. आळशी माणसाला काम नगण्य वाटतं, तर कामसू माणूस आधी कर्तव्य मग इतर, कुणाला पॆसा कमावणं महत्वाचे वाटते तर कुणाला समाज सेवा  !  आजूबाजूला निरीक्षण केलं तर लक्षात येतं कि तुमचं यश-अपयश हे तुम्ही कोणत्या गोष्टीला कधी प्राधान्य दिलत यावर अवलंबून होत, उ.दा. बाबासाहेब आंबेडकरांनी त्यांच्या जगण्याच्या संघर्षात शिक्षणाला प्राधान्य दिलं , तर गांधीजींनी अहिंसा. मग ती शब्दाने सुद्धा पाळली होती. सर्वसाधारण पुरुषांच्या बाबतीत एका विशिष्ट ध्येयामागे धावताना, रात्रंदिवस ऑफिसच्या कामात वाहून घेतात, मोठ्या हुद्द्याच्या अपॆक्षेने अथक परिश्रम घेऊन आपलं इप्सित साध्य नक्कीच करतात पण त्या साठी तो पर्यंत बरेच काही गमावलेलं असतं. मग निवृत्ती नंतर चं आयुष्य निरस, रंगहिन झालेलं असतं. ना कुणी मित्र, घरची माणसं , कारण त्यांनी आपापल्या मार्गाने जाण्याची सोय स्वतःच केलेली असते. त्यांच्यासाठी आपण आपला वेळ दिलेला नसतो. कित्येक मुली ‘योग्य वेळी लग्न’ ह्या गोष्टीला महत्व देत नाहीत. वेळ कुणासाठी थांबत नाही, परिणामी संसार सुखाला मुकतात. ह्या उलट काही जणी तर आपल्या मुलबाळ, संसार याला इतकं महत्व देतात की उभं आयुष्य निघून जातं, मुलं मार्गस्थ झाली असतात, मग रिकामं आयुष्य जगण्याची पाळी येते.

थोडक्यात आयुष्यात कोणत्या गोष्टीला कधी, किती, आणि कुठे प्राधान्य द्यायचे हे योग्य वेळी समजून घेतलं तर स्वतःसाठी जगण्याला प्रथम क्रमांक द्यायला हवा. आयुष्य एकदाच मिळते त्याला महत्व द् या. आनंद, सुखदुःख, खेद ह्यांच्या लाटा तर मृत्युपर्यन्त उसळत असतात. अंतरिची ‘गाज’ ऐकायला योग्य वेळी शिकाल  तर त्यात सुंदर सूर सापडतील !